Pod kierownictwem Jana Brodki z siedzibą w Klubie "Papiernik" w Żywcu przy ul.Ks.Słonki 31 tel. 033/4756687
Zespół Pieśni i Tańca „ZIEMIA ŻYWIECKA” powstał w 1971 roku przy Żywieckiej Fabryce Sprzętu Szpitalnego „Famed” i taką też początkowo nosił nazwę. Po pierwszym roku ciężkiej pracy zespół prezentował juz widowisko oparte na bogatym folklorze Mieszczan Żywieckich, a dwa lata później włączył do swojego repertuaru program Górali Żywieckich.
W 1973 roku po raz pierwszy zaprezentował swój program na Tygodniu Kultury Beskidzkiej.
Dwa lata później w roku 1975 zespół zmienił opiekuna, a wraz z tym faktem nazwę na „Sędzioły”.
Bogaty repertuar, na wysokim poziomie artystycznym otworzył zespołowi drogę do występów nie tylko w rodzinnym mieście, ale także na terenie całego kraju i za granicą – w Czechosłowacji, NRD, Bułgarii i Francji.
Przełom lat 70-tych i 80-tych obfitował w liczne nagrody, wśród których najistotniejsze to : „Złote serce” na Festiwalu Folkloru Górali Polskich w Żywcu – 1980, „Złota Ciupaga” Międzynarodowego Festiwalu Ziem Górskich w Zakopanem – 1981.
W styczniu 1982 roku patronat nad zespołem obejmuje Żywiecki Ośrodek Kultury z czym wiąże się kolejna zmiana nazwy. Od tego czasu do chwili obecnej Zespół nosi zobowiązującą, ale w pełni zasłużoną nazwę „ZIEMIA ŻYWIECKA”.
Przez okres wielu lat działalność „Ziemi Żywieckiej znaczona była i jest nagrodami najwyższych stopni na różnorodnych festiwalach krajowych i zagranicznych. Zespół zyskał sobie ogromna sympatię mieszkańców Żywca i regionu, koncerty stały się nieodzownym elementem ważnych uroczystości lokalnych, nierozerwalnym atrybutem życia kulturalnego.
Programy „Ziemi Żywieckiej” i ich fragmenty były wielokrotnie emitowane na flach licznych rozgłośni radiowych oraz w programach wielu stacji i ośrodków telewizyjnych.
Nagrano kasety z kolędami i pastorałkami oraz programami: Mieszczan i Górali Żywieckich.
„ZIEMIA ŻYWIECKA” to Zespół typowo amatorski. Tworzą go : dorośli, młodzież i dzieci, poświęcając swój wolny czas i energię na zaspokajanie artystycznych zamiłowań. to jedna wielka rodzina, gdzie skojarzyło się wiele małżeńskich par oraz nawiązało się wiele trwałych przyjaźni. Taniec i śpiew oraz zamiłowanie do folkloru stanowi ich wspólną pasję. Ludzie ci z rzadko spotykana troską pielęgnują i popularyzują dawne zwyczaje, umiejętnie łącząc autentyzm programów ze scenicznym rozmachem. Ta ciężka i żmudna praca, przynosi wysokie oceny ze strony wybitnych fachowców oraz entuzjastyczne, pełne serdeczności przyjęcie przez publiczność, zafascynowaną nie tylko temperamentem z jakim żywieccy artyści tańczą hajduka, krakowiaka czy oberka, jak również bogactwo strojów i zwyczajów Mieszczan Żywieckich. To trudne dzieło kultywowania tradycji ludowych zostało uwieńczone nagrodą, wysoce notowaną w świecie folklorystycznym – nagrodą im. Oskara Kolberga otrzymaną w roku 1993.
Zespól Pieśni i Tańca „Ziemia Żywiecka” poszerzył swój repertuar o folklor innych regionów kraju oraz tańce ludowe.
OBECNY REPERTUAR ZESPOŁU SKŁADA SIĘ Z NASTĘPUJĄCYCH PROGRAMÓW
Program górali żywieckich
oparty na zwyczajach, muzyce, śpiewach i tańcach górali Beskidu Żywieckiego. Program ten należy do najbardziej dynamicznych, kolorowych i pełnych fantazji. Prezentuje o n tradycyjne i autentyczne instrumenty muzyczne od „trombit”, długich na 3,5 metra przez różnego rodzaju rogi do „piszczałek pasterskich” czy „okaryn” i „dud”. Program ten prezentuje również dynamiczne tańce takie jak „koń” „siustany”, „obyrtka” czy „hajduk”.
Program „Słynie Żywiec”
w którym zespół prezentuje tradycje mieszczan i rzemieślników żywieckich, ich tańce związane z wykonywaną pracą i zwyczajami ... Tańce te są prezentowane w prześlicznych, bogatych strojach mieszczan żywieckich. Program ten prezentuje z całym przepychem ich dumę i dostojność. Najbardziej charakterystycznymi tańcami wykonywanymi prze zespół są : polonez żywiecki i mazur żywiecki, polki, walc, „kadryl”, „szewc”, „huzar”, „cwajter” i „półcwajter”.
Suita tańców krakowsko - zaborowskich
oparta jest na tradycyjnych tańcach i śpiewach sąsiedniego regionu krakowskiego. Kulminacyjnym punktem programu jest finałowa scena z tradycyjnym „Lajkonikiem”.
Suita lubelska
program prezentujący tradycyjne tańce i przyśpiewki tego regionu, takie jak : polka, walczyk lubelski, „mach”, „osa”, „cygan”, wykonane w pięknych strojach krzczonowskich.
Suita tańców rzeszowskich
należy do jednej z najbardziej dynamicznych i fantazyjnych prezentacji zespołu. Ogniste polki i sztajery oraz wesołe przyśpiewki pochodzą z regionu rzeszowskiego i prezentowane są w pięknych kolorowych strojach.
Tańce i przyśpiewki łowickie
Region łowicki położony jest w centralnej Polsce. Strój łowicki to charakterystyczne różnobarwne paski, bardzo bogato zdobione haftami o kwiatowych wzorach. Na program zespołu składają się bardzo melodyjne pieśni, żywe przyśpiewki do skocznych polek i oberków.
TAŃCE NARODOWE
Polonez i mazur
W kontuszach szlacheckich , ozdobione staropolskimi śpiewami.
Ważniejsze nagrody i wyróżnienia :
1974 – I nagroda dla kapeli i solistów na Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Ujsołach,
1974 – III nagroda dla kapeli i solistów na Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Jeleśni,
1979 – I nagroda na Międzynarodowym Festiwalu folklorystycznym w Saint die we Francji,
1980 – „Srebrna Ciupaga” na Międzynarodowym Festiwalu Folkloru Ziem Górskich w Zakopanem,
1981 - „Srebrne Serce Żywieckie” na Festiwalu Folkloru Górali Polskich w Żywcu,
1981 – „Złota Ciupaga” na Międzynarodowym Festiwalu Folkloru Ziem Górskich w Zakopanem,
1984 – Złoty Medal na Międzynarodowym Festiwalu Folklorystycznym w Aksehir w Turcji,
1984 – „Srebrna Ciupaga” i Nagroda Publiczności na Międzynarodowym Festiwalu Folkloru Ziem Górskich w Zakopanem,
1985 – Wyróżnienie na Światowym Festiwalu Folkloru i Sztuki Ludowej w Kartaginie w Tunezji
1986 – „Złote Serce Żywieckie” na Festiwalu Folkloru Górali Polskich w Żywcu,
1986 – jedna z Głównych Nagród na Międzynarodowym Festiwalu Folkloru w Mechelen w Belgii,
1990 – jedna z Głównych Nagród na Międzynarodowej Estradzie Folkloru w Wiśle (CIOFF),
1991 – jedna z Głównych Nagród na Festiwalu Górali Polskich w Żywcu,
1993 – Główna Nagroda na Festiwalu Górali Polskich w Żywcu,
1993 – jedna z Głównych Nagród na Międzynarodowej Estradzie Folkloru w Żywcu (CIOFF),
1993 – Nagroda im. Oskara Kolberga,
1995 – „Złota Ciupaga” Międzynarodowego Festiwalu Folkloru Ziem Górskich w Zakopanem,
1996 – Wyróżnienie na Międzynarodowym Festiwalu Folklorystycznym w Agrigento (Włochy),
1996 – jedna z czterech równorzędnych nagród – Międzynarodowych Spotkań Folklorystycznych CIOFF – Żywiec 1996
1996 – nagroda arystokracji włoskiej na Międzynarodowym Festiwalu Folklorystycznym w Agrigento (Włochy),
2003 – Grand Prix na Ogólnopolskim Festiwalu CIOFF w Stalowej Woli,
2003 – „Srebrne Serce Żywieckie” na Festiwalu folkloru Górali Polskich w Żywcu,
2004 – Grand Prix na Międzynarodowych Spotkaniach Folklorystycznych (CIOFF) w Szczyrku.
Udział w Festiwalach Międzynarodowych :
1977 – Czechosłowacja – Dolna Lomna,
1997 – Czechosłowacja – Ołomuniec,
1979 – Francja – Saint Die
1980 – Polska – Zakopane,
1981 – Polska – Zakopane
1982 – Czechosłowacja – Strażnice,
1984 – Turcja – Aksehir, Bursa,
1984 – Polska – Zakopane
1985 – Tunezja – Kartagina, Gabes,
1985 – Włochy – Erba,
1986 – Belgia – Mechelen,
1986 – Włochy – Belluno,
1987 – Francja – Pont Sainte Maxence
1988 – Francja – Riom,
1989 – Estonia – Talin
1990 – Polska – Wisła,
1992 – Anglia – Cleveland,
1994 – Holandia – Warffun,
1994 – Belgia – Tessenderlo, Bonheide,
1995 – Polska – Wisła,
1995 – Polska – Zakopane,
1996 – Włochy – Agrigento, Naro (Sycylia),
1996 – USA – Branson (Missouri),
1996 – Niemcy – Monachium (Oktoberfest),
1997 – Włochy – Cagliari (Sardegna),
1998 – Turcja – Istambuł,
1998 – Polska – Lublin,
1999 – Czechy – Dolna Lomna,
1999 – Portugalia – Figueria da Foz, Barra Cheia,
2000 – Czechy – Strakonice
2001 – Hiszpania – Dos Hermana, Cadiz
2002 – Włochy, Sycylia
2003 – Polska – Stalowa Wola
2003 – Polska – Zakopane
2004 – Polska – Strakonice
2004 – Polska – Szczyrk
2005 – Węgry - Jaszbereny
Autorzy zdjęć :
- Waldemar Kompała
- Jarosław Deka
Część zdjęć pochodzi z archiwum Zespołu „Ziemia Żywiecka”.
